
”Tuintje nummer 24 is nu voor jou” verschijnt er op mijn beeldscherm. Nou, dat is het dan. Ik, Rosa, stadsmeid als het aan komt op alles wat maar kleine pootjes en vleugeltjes heeft of over de grond kruipt, staat op het punt om de grond om te spitten en aan het moestuin-avontuur te beginnen.
Vorig jaar was ik al een beetje begonnen in mijn eigen achtertuin, kleinschalig, leuk om eens uit te proberen. Mijn moeder en opa hadden al een eigen stukje tuin voor een moestuin en hun enthousiasme werkt erg aanstekelijk, dus ik ging het ook proberen. Andijvie in de achtertuin was een groot succes, die kun je doorlopend oogsten en we hebben dus heel wat stampotten gegeten. Courgette in een ouderwets afwas-tijltje ging ook wel goed. Voordeel was dat hij niet zo heel erg groot werd als op het open land. Komkommer, tomaatjes en allerlei soorten sla groeide als kool. “Helaas” wisten de beestjes mijn achtertuin erg snel te vinden. Slakken, bladluizen, witte vliegjes, ik heb ze allemaal gezien. Ik hoor je nu al bijna zeggen: “je moet er wel een net overheen plaatsen”… tja.. daar kwam ik ook achter.. alleen wel een beetje te laat, haha.
Maargoed.. ik zal de details besparen over hoe ik dacht van de bladluisjes af te komen (a-la-natuurlijk met lieveheersbeestjes en een mix van chili-knoflook-ui-water-mix in een plantenspuit wat ervoor zorgde dat m’n hele tuin rook naar de italiaanse keuken……).
Het tuintje naast die van mijn moeder kwam vrij en voor ik het wist was hij van mij. 2 weken na het berichtje zijn we met 4 generaties (opa, moeder, ik en mijn zoon) + familie-vriendin naar de tuin gegaan om een begin te maken met het omploegen en eruit trekken van wat verdwaalde plantjes. Het is maar goed dat de pleisters klaar liggen, want de oude braam en framboos struik waren niet zo lief voor onze handjes en armpjes. We zijn een heel eind gekomen, maar zijn er nog lang niet. Binnenkort weer verder en dan begint het ware avontuur!
Kom je de volgende keer verder lezen? Dan vertel ik je over mijn moestuin-voor-beginners-avontuur! (Gelukkig weten mijn moeder en opa wél wat ze doen en dan ik dus ‘gluren bij de buren’)
Rosa